انواع ارتودنسی به منظور درمان ناهنجاری های دندانی و فکی به دو دسته تقسیم می شوند که شامل ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک است. ما در این سری از مقالات بلاگرام قصد داریم به صورت اختصاصی درباره اینکه ارتودنسی متحرک چیست و چه فرقی با ارتودنسی ثابت دارد، صحبت کنیم.
ارتودنسی متحرک یکی از روش های ارتودنسی است که در آن شخص می تواند در هنگام غذا خوردن، آشامیدن، مسواک زدن، نخ دندان کشیدن یا قرارهای ملاقات خاص دستگاه ارتودنسی را از دهان خود خارج کند و سپس مجدد بر روی دندان های خود قرار دهد. فرد موظف است که روزانه حداقل 22 ساعت از بریس های متحرک استفاده کند تا به نتیجه دلخواه خود از درمان ارتودنسی برسد.
شایان ذکر است که در بعضی مواقع، بریس های متحرک مکمل درمان ارتودنسی ثابت هستند؛ به این صورت که متخصص ارتودنسی از شما می خواهد که قبل یا بعد از شروع درمان ارتودنسی ثابت از بریس های متحرک استفاده کنید.
متخصص ارتودنسی در جلسه مشاوره ارتودنسی تشخیص می دهد که شما برای درمان ارتودنسی متحرک مناسب هستید یا خیر. به طور کلی این روش ارتودنسی دندان برای افرادی که دچار مشکلات خفیف تا متوسط دندانی هستند مناسب است. از جمله کاربردهای این روش ارتودنسی عبارتند از:
مزایا:
معایب:
پاسخ این سوال کاملا بستگی به وضعیت دهان و دندانی شما دارد، به این معنی ممکن است برای فردی ارتودنسی ثابت بهترین روش باشد اما برای فرد دیگر به هیچ عنوان روش مناسبی نباشد.
طول درمان ارتودنسی متحرک بستگی به نوع و شدت ناهنجاری های دندانی، سن بیمار و همچنین میزان همکاری بیمار با ارتودنتیست دارد. اما به طور کلی طول درمان به کمک بریس های متحرک بین 6 ماه تا 3 سال است.
هزینه ارتودنسی متحرک، با توجه به نوع و شدت مشکلات دندانی، نوع بریس های ارتودنسی، تجربه و تخصص دندانپزشک متفاوت است. بهترین راه برای اطلاع از هزینه این روش ارتودنسی این است که به مرکز ارتودنسی معتبر مراجعه کنید تا پس از معاینه شما قیمت دقیق اعلام شود.
البته هزینه ارتودنسی تک فک کمتر از زمانی است که ارتودنسی برای هر دو فک انجام می شود.