ارتودنسی لینگوال یا ارتودنسی از پشت دندان ها یکی از روش هایی است که در دسته ارتودنسی نامرئی جای می گیرد. در این روش، براکت های ارتودنسی و سیم متصل به براکت ها از پشت به دندان ها چسبانده می شوند. با اعمال نیرو از پشت دندان ها، این روش به هدایت دندان ها به محل مناسب می پردازد.
یکی از دغدغه های افرادی که می خواهند از درمان ارتودنسی برای افزایش زیبایی دندان ها و بهبود عملکرد دندان های خود بهره مند شوند، مرتبط با این است که دستگاه ارتودنسی در دهان آنها قابل مشاهده است. شاید به همین دلیل برخی افراد از شروع درمان منصرف شده یا به سختی تصمیم به انجام درمان با روش های مرسوم ارتودنسی می گیرند.
اما با وجود روش ارتودنسی لینگوال، دیگر نگرانی نخواهید داشت، زیرا براکت های ارتودنسی از پشت دندان ها متصل شده و اعمال فشار را برای حرکت دندان انجام می دهند.
انواع این روش درمانی مرتبط به تنوع براکت هایی است که در ارتودنسی لینگوال برای درمان استفاده می شود. تفاوت های این براکت ها در نحوه طراحی و اتصال آن ها به سطح دندان قرار دارد. معروف ترین انواع براکت های مورد استفاده در این روش درمانی عبارتند از:
همانطور که در بخش قبل اشاره شد، بریس های لینگوال دقیقا شبیه به بریس های فلزی در ارتودنسی معمولی هستند، با این تفاوت که در ارتودنسی معمولی، بریس های فلزی به سطح جلوی دندان ها متصل می شوند و به راحتی قابل مشاهده هستند. اما در این ارتودنسی، ترکیب به کار رفته به گونه ای است که بریس ها دیگر از سطح جلوی دندان ها قابل رویت نیستند. این روش به عنوان یک نوع ارتودنسی نامرئی شناخته می شود، زیرا بدون اینکه کسی متوجه درمان شما شود، دندان های شما به تدریج صاف و یکدست می شوند.
قابل توجه ترین مزیت این روش مخفی بودن آن می باشد. از آنجایی که ارتودنسی یک درمان چندساله است، بسیاری از افراد تمایل دارند تا این درمان را مخفی نگه دارند. با این نوع ارتودنسی، افراد می توانند با خیالی راحت در مجامع حضور داشته باشند و تمام کارهای روزمره خود را بدون احساس ناراحتی و خجالت انجام دهند.
معمولا در طی مراحل ارتودنسی، دندان هایی که روی آنها براکت قرار می گیرد تغییر رنگ می دهند. اما در این روش، تغییر رنگ در پشت دندان ها ایجاد می شود که قابل مشاهده نیست.
معایب ارتودنسی پشت دندانی بیشتر از مزایای آن است. به عبارت دیگر، این ارتودنسی تنها برای افرادی مناسب است که با ظاهر ارتودنسی مشکل دارند، اما این افراد باید معایب آن را در نظر بگیرند. باید توجه داشت که با پیشرفت علم ارتودنسی، راهکارهای جدیدی برای مخفی کردن براکت های فلزی معرفی شده که سختی های ارتودنسی مخفی را ندارند.
اولین مشکل این روش، جایگذاری دشوار آن توسط متخصص است. از آنجایی که درمان ارتودنسی نیاز به دقت زیادی دارد، انجام ارتودنسی زبانی سخت تر و دشوارتر خواهد بود. کسانی که از این نوع ارتودنسی استفاده می کنند، باید ویزیت های بیشتر و طولانی تری با متخصص ارتودنسی خود داشته باشند.
مشکل دیگری که در این نوع ارتودنسی به چشم می خورد، عدم رعایت صحیح بهداشت دندان ها است. مسواک زدن و نخ کشیدن دندان ها در این روش، سخت تر است و این باعث پوسیدگی سریع دندان ها می شود.
حرف زدن با تعامل زبان و دندان ها شکل می گیرد. افرادی که از ارتودنسی پشت دندانی استفاده می کنند، معمولا در تکلم مشکل دارند. البته این مشکل بعد از مدتی برطرف می شود و فرد می تواند به راحتی صحبت کند.
در این روش ارتودنسی ممکن است زبان فرد زخم شود. از آنجایی که زبان به براکت ها برخورد می کند، ممکن است تغییراتی در سطح زبان ایجاد شود. از طرفی معمولا با استفاده از زبان، فشار روی دندان ها به صورت خود آگاه وارد می شود که همین موضوع ممکن است در جابجا شدن براکت ها نقش داشته باشد. در چنین شرایطی باید به دندانپزشک خود مراجعه نمایید تا موقعیت براکت ها را مجددا تنظیم کند.
نتایج ارتودنسی مخفی با ارتودنسی ثابت یکسان است و تفاوتی در آن وجود ندارد، اما با توجه به سختی کار برای متخصص، هزینه ارتودنسی لینگوال بیشتر است. اگر تنها کیفیت نتیجه برای شما مهم است، بهتر است از ارتودنسی ثابت استفاده کنید.
افرادی که دندان هایشان به شدت روی هم قرار می گیرند (اور بایت عمودی عمیقی دارند) ممکن است با این روش کمی مشکل داشته باشند. زیرا وقتی در حال جویدن و بستن دندان هایشان هستند، نیروهای سنگینی بر روی براکت ها وارد می شوند.
میزان بزرگ بودن این مشکل می تواند قابل بحث باشد. علاوه بر این، کسانی که مدام با زخم های داخل دهان یا عفونت لثه و دندان مواجه می شوند، بهتر است از خیر ارتودنسی پشت دندانی بگذرند.
نتایجی که می توان از ارتودنسی لینگوال انتظار داشت همانند ارتودنسی ثابت معمولی و حتی کمی بهتر از آن است. در این روش، فناوری های بکار رفته موثرتر هستند و کیفیت سیم ها، براکت ها و تکنیک درمان قابل توجه هستند. از همین رو، افرادی که با این روش دندان های خود را مرتب کرده اند، ابراز رضایت داشته اند. آن ها اغلب گزارش می دهند که تنها در چند روز یا در بدترین حالت چند هفته اول پس از نصب وسایل، احساس ناراحتی داشته اند ولی بعد از آن همه چیز عادی و راحت پیش رفته است.
ارتودنسی لینگوال یک روش نوآورانه در ترتیب دندان ها بدون نیاز به براکت های قابل مشاهده است. در این روش، براکت ها و سیم های ارتودنسی از پشت دندان ها نصب می شوند که باعث مخفی بودن درمان می شود. این روش برای افرادی که از ظاهر براکت های معمولی هراسان هستند یا نیاز به درمان مخفی دارند، مناسب است. براکت این روش به دندان های بیماران امکان می دهد بهبود زیبایی و عملکرد دندانی خود را بدست آورند.